Hoe komt men tot het vermoeden van de diagnose kabelbreuk bij een pacemakerpatiënt? Welke elementen leiden tot een dergelijke diagnose? Hoe kan zo'n defect opgespoord worden? Wat zijn de incidentie en de gevolgen van deze verwikkeling? Aan de hand van een zelf beleefde casus beschrijft de auteur zijn ervaringen met deze materie.

Bij het behandelen van vage of psychosomatische klachten heeft de huisarts niet meteen een passende verklaring of therapie. Psychosociale factoren kunnen mee aan de basis van de klachten liggen; gedragsveranderingen kunnen therapeutisch zijn. Dit vraagt evenwel tijd en deskundigheid. Is het dan niet makkelijker en veel positiever om maar meteen aan de patiënt met grote stelligheid een diagnose en een behandeling voor te stellen in de hoop dat op die manier de klachten verdwijnen, en in plaats van een negatief beeld van onwetendheid te laten zien ? Enkele recent gepubliceerde artikels in de...

Een bio-psycho-sociale consultatievoering maakt het mogelijk oog te hebben voor psychologische determinanten van het ziek-zijn Een nieuwe patiënt komt naar het spreekuur met een chronische pijngeschiedenis waar psychische factoren een rol in spelen — is dat niet meestal zo ? Het loont dan de moeite niet onmiddellijk mogelijke oplossingen te suggereren, maar uit te pakken met een techniek van zelfobservatie, zoals die gebruikt wordt in de behavioral medecine. Men neemt zo de klachten van de patiënt ernstig, omzeilt mogelijke weerstanden en stelt de patiënt mee verantwoordelijk voor de aanpak en...